Adaline Anobile

Biografie

Adaline Anobile is een performer en choreografe die in Brussel woont. Ze voltooide een Master in Textielontwerp aan La Cambre Visual Arts School (BE) voordat ze een Master in Choreografie aan ex.e.r.ce / Nationaal Choreografisch Centrum in Montpellier (FR) en een bachelor in Filosofie aan de Université Paris Nanterre (FR) voltooide.

Haar interesse in dans, filosofie, tekenen, somatische praktijken, gevechtskunst en stem hebben de ontwikkeling van haar werk beïnvloed. Haar werk ontwikkelt zich temidden van de dingen: materie, woorden, lichamen en concepten contamineren elkaar in multi-textuur realiteiten die hiërarchie en domesticatie tarten. Ze is vooral geïnteresseerd in de performativiteit van de blik, en haar werk experimenteert met verschuivingen in perceptie.

Haar laatste werken zijn SEE THAT MY GRAVE IS KEPT CLEAN (2019); À 10CM PRÈS geschreven samen met Julie Gouju (2018); NOIR APPARENT geschreven samen met geluidskunstenaar Rudy Decelière (2014); evenals een reeks korte performances ALINEA (2016), ABBATIALE DE BELLELAY (2012) en RUNNING (2010). Collectief werken is een belangrijk onderdeel van haar werk en leven. Ze heeft namelijk deelgenomen aan multidisciplinaire projecten zoals de operaperformance DESERTING LAS VEGAS, gepresenteerd ‘on the road’ tussen New York en Las Vegas, gemaakt met het Zwitserse collectief Eternal Tour (2011); het pluridisciplinaire evenement MISSING OBJECTS, gecureerd door Denis Schüler/Ensemble Vide(2013), en was later nauw betrokken bij Atelier REAL in Lissabon (2016-2019), waar ze ook optrad in de laatste werken van João Fiadeiro, O que fazer daqui para trás (2016), From far it was an Island en De perto, uma pedra (2018). Momenteel maakt ze deel uit van het multidisciplinaire en in-situ project en jumelle een langetermijnproces van choreograaf Laurent Pichaud (2019-2023).

In 2022 was ze betrokken bij La Caldera/Barcelona, waar ze meedenkt en werkt aan het BRUTAL-programma en de evenementencyclus. Dit jaar zal ze te zien zijn in de creaties van Gaëtan Rusquet En reconnaissance (BE) ; Lucia Palladino Correspondances (IT/BE) ; Aurélien Dougé Hors-Sol (CH) en Pauline Brun Jardins (FR).

In residentie mountains grow unnoticed

Veranderde aandachtstoestanden – zoals droomtoestanden en hypnotische toestanden – bieden een ander en breder begrip van visie: door de grenzen van tijd, lichamen, gedachten, herinneringen, ruimten, sensaties en beelden te vervagen of te vervormen, nemen dromen en zogenaamde hallucinaties deel aan een waarnemingservaring die de normen waaraan wij gewend zijn, doorbreekt. Deze ervaringen verstoren de hiërarchieën van het perspectief en de domesticatie van de blik, en maken meer poreuze en meervoudige ervaringen van visie mogelijk. mountains grow unnoticed is een performance die zal bevragen hoe visies te midden van de dingen plaatsvinden. Tijdens het werkproces zullen we onderzoeken hoe onze aandachtsritmes het zien beïnvloeden. We zullen zien beschouwen als een kwestie van tijd. Kan ritme toegang geven tot andere manieren van zien en ons verhouden tot wat we zien?

project details