BREAKFIX

Nada Gambiers nieuwe project BREAKFIX is gebaseerd op de principes van de Japanse kunst kintsugi, namelijk dat breuk en reparatie deel uitmaken van de geschiedenis van een object en niet verhuld mogen worden. Fundamentele vragen die aan het werk ten grondslag liggen, zijn: als breuk nodig is om verandering teweeg te brengen, hoe kunnen we dan omgaan met de wreedheid ervan, die altijd een inherent onderdeel van het proces zal zijn? Is het idee van sloop als een plezierige handeling alleen maar gewelddadig of heeft het ook andere, positievere aspecten en connotaties? Hoe verhoudt het zich tot privilege? Maakt het disfunctionele een soort vrijheid mogelijk en wat zou het probleem van dit perspectief kunnen zijn? Wat als we hacken en reverse engineering beschouwen als vormen van reparatie? Als we willen afstappen van de simplificatie van dingen als kapot of gerepareerd, welke woorden gebruiken we dan en welke uitingen kan dit aannemen (fysiek, vocaal, visueel)?

In het proces zullen Nada en haar team Mark Etchells (performance) en Vic Grevendonck (performance/tech) collage, fragmentatie en autobiografie gebruiken om de rommeligheid van dagelijkse reconstructie en transformatie te beschrijven. Ze zullen materiaal uit eerdere processen herbekijken, werken met ruis als verzet, verlies/dood en gelukkige ongelukken. Ze werken nu aan het trio dat medio juni 2026 in première gaat tijdens het Almost Summer Festival in Buda, Kortrijk. Het volledige proces van BREAKFIX beslaat echter vier jaar (2024-2028) en bestaat uit een creatiefase, een destructiefase en een hercreatiefase. Verdere details worden gecommuniceerd naarmate het werk vordert.