Biografie
Mustaf Ahmeti is een in Antwerpen gevestigde performancekunstenaar, geboren in Pristina, Kosovo. In 2020 studeerde hij af als dramaturg in de masteropleiding aan het KASK in Gent. Naast acteren omvat Mustafs praktijk ook fysiek en abstract beeldend werk en performancekunst. Door zich te richten op het lichaam als onderzoeksgebied, proberen ze via rituelen de relatie te verkennen tussen de mens en wat als vervreemdend wordt ervaren, tussen mens en natuur, natuur en cultuur, angst en controle. In hun werk willen ze afstand nemen van reducerende ideologieën, waarden, normen en waarheden om onszelf – en daarmee ook onze eigen vervreemding – te (her)ontdekken.
Hun praktijk is diep geworteld in hun persoonlijke ervaringen als non-binair persoon die in schisma leeft. Ze gebruiken verschillende media, waaronder performance en beeldende/installatiekunst, om hun complexe en vaak tegenstrijdige perspectieven over te brengen.
Ze onderzoeken thema’s als identiteit en lichaamspolitiek, verdringing en de ervaring van queerlichamen in repressieve samenlevingen. Hun onderzoek put uit een breed scala aan bronnen, waaronder mythologie, theologische beeldspraak en iconografie, mystieke praktijken, esoterie, soefisme, classicisme, de middeleeuwen, posthumanisme/transhumanisme, cyberpunk en queertheorie. Deze kaders worden actief met elkaar verweven om onderdrukte vormen van representatie, lichaamspolitiek en speculatieve toekomstbeelden opnieuw vorm te geven, met als doel dominante ordes te verstoren en ruimte te creëren voor bestaansvormen die ontsnappen aan binaire of normatieve definities.
In residentie nieuw project
01.10.2025 – 01.10.2025
Hun praktijk is diep geworteld in hun persoonlijke ervaringen als non-binair persoon die in een schisma leeft. Ze gebruiken diverse media, waaronder performancekunst en beeldende/installatiekunst, om hun complexe en vaak tegenstrijdige perspectieven over te brengen.
Hen onderzoekt thema’s als identiteit en lichaamspolitiek, ontheemding en de ervaring van queerlichamen in repressieve samenlevingen. Hun onderzoek put uit een breed scala aan bronnen, waaronder mythologie, theologische beeldspraak en iconografie, mystieke praktijken, esoterie, soefisme, classicisme, de middeleeuwen, posthumanisme/transhumanisme, cyberpunk en queertheorie. Deze kaders worden actief met elkaar verweven om onderdrukte vormen van representatie, lichaamspolitiek en speculatieve toekomstbeelden opnieuw vorm te geven, met als doel dominante orden te verstoren en ruimte te creëren voor bestaansvormen die ontsnappen aan binaire of normatieve definities.