Continuum

Johannes Bellinkx

Omschrijving

‘Continuum is a continuous sequence in which adjacent elements are not perceptibly differentfrom each other, but the extremes are quite distinct. ’(Oxford Dictionary)

Continuum is een fysieke ervaring waarbij je je ervan bewust wordt dat alles één continue beweging is. Een beweging die veel groter is dan onze menselijkheid, die begint en eindigt ver buiten onze parameters, of misschien nooit begonnen is en daarmee nooit eindigt. Het is een ervaring die ons laat zien dat alles gewoon gebeurt zoals het gebeurt. Ik wil het cartesiaanse verlichtingsdenken (Cogito ergo sum) verstoren dat – bewust en onbewust – ons leven doordringt. Onze hersenen zijn zo geëvolueerd dat ze zich richten op contrast. Zwart en wit, licht-donker, groot-klein, hoe groter het onderscheid, hoe meer gepolariseerd het beeld en hoe groter de impact (Donald Hoffmann). Om de wereld om ons heen goed te begrijpen, hebben we differentiatie nodig. Dat komt niet alleen in contrast tot uitdrukking, maar ook in taal. Woorden differentiëren dingen conceptueel. Met Continuum wil ik dat mensen zien op een manier die verder gaat dan deze beperkende visie. Ik hoop ruimte te creëren voor een nieuw, dynamischer, breder, alomvattend perspectief.

INSTALLATIE

Om dit allesomvattende perspectief te kunnen bieden, wil ik een meeslepende ervaring creëren die het onderscheid tussen wat je ziet, hoort en voelt elimineert – een ervaring die het onderscheid tussen de verschillende zintuigen opheft. Als toeschouwer word je door mechanisch aangedreven stoelen (als een treintje) door de ruimte getransporteerd en is je zicht beperkt tot een raamwerk. Door dat raamwerk zie je een ruimte die ook in beweging is, die zowel mobiel is als continu verandert. Deze ruimte wordt gecreëerd door een enorm wit papieren scherm dat op verschillende manieren kan draaien en vervormen en staat centraal in de voorstelling. Het gecombineerde effect van beweging, het steeds veranderende scherm en het spel van licht dwingt de kijker om zijn referentiekader te verlaten. Wat begint als een zeer desoriënterende ervaring kan – door oude referentiesystemen op te geven – veranderen in ruimte voor iets nieuws en je deel laten uitmaken van de nooit eindigende beweging. Net als Reverse en Framing, gebruik ik in dit project ook zeer eenvoudige analoge middelen (bewegende ingelijste weergave en bewegend wit papier) om een ​​onvergetelijke meeslepende ervaring te creëren.