Simon, Garfunkel, my sister and me

September 1981: Paul Simon en Art Garfunkel spelen hun legendarische benefiet-concertin Central Park New York voor de overweldigende opkomst van meer dan 500 000 fans. De avond gaat de geschiedenisboeken in als een muzikaal feest van vriendschap,solidariteit en liefdadigheid.
Mei 1982: de dubbel-elpee Simon & Garfunkel Live in Central Park doet zijn intrede ten huize De Proost en veroorzaakt de hevigste ruzies tussen twee zussen. Wie is eigenaar van plaat? En kan die zomaar beslissen wie wanneer mag luisteren?
Januari 2017: Kristien De Proost ontdekt dat Paul Simon en Art Garfunkel elkaar al jaren mijden. Meer nog: ze waren al gesplit ten tijde van hun legendarische concert in Central Park, konden elkaar niet meer rieken of zien. But the show had to go on. Geschokt door door die informatie beslist Kristien De Proost dit trauma te verwerken in een nieuw project. 2018: #metoo en dekolonisering beheersen het debat in de kunsten en schreeuwen om nieuwe nuances.
Januari 2019: witte theatermaakster en actrice Kristien De Proost nodigt zwarte theatermaakster en actrice Bwanga Pilipili uit voor het ultieme reënactment van Simon & Garfunkels live-concert in Central Park New York.

Wie speelt Art en wie speelt Paul? Overleven Bwanga en Kristien de confrontatie met de twee onsterfelijke muzikanten? Met elkaar? Blijven ze overeind tegenover het legendarische concert? Krijgt het publiek waar voor zijn geld of niet? Geraken we met zijn allen tot aan het laatste nummer? En zijn er aan het eind winnaars en/of verliezers?

Simon, Garfunkel, My Sister and Me wordt een voorstelling over rivaliteit in al zijn vormen.Live versus tape, vrouw vs man, zwart vs wit, Europa vs Amerika. Over bruggen en woelig water. Over feelin’groovy. Over boksers, hometowns, oude vrienden en de 50 ways toleave your lover. Maar vooral over het recht om te blijven zingen wat je zingen wil.