Ugo Dehaes

Biografie

Ugo Dehaes begon te dansen toen hij 18 was. Na zijn dansopleiding in PARTS, begon hij als danser te werken voor Meg Stuart/Damaged Goods. In 2000 richtte hij samen met Charlotte Vanden Eynde de vzw kwaad bloed op. De eerste voorstelling, lijfstof, ging in première in het Kaaitheater en begon dan aan een internationale tour naar Wenen, Salzburg, Berlijn, Parijs, etc. Vanaf dan maakte Ugo regelmatig nieuwe dansvoorstellingen, zowel voor en met volwassenen als kinderen.

Vanaf 2018 verschoof Ugo’s focus en werd hij een Choreograaf van Dingen. Hij maakte de bewegende sculptuur Stalactiet (2018) voor Tweetakt Festival (NL), Arena (2020), een installatie met 8 interactieve robots, Simple Machines (2021), een lecture-performance met kleine robots, Runner (2020), een zelflerende robot, Pickled Punks (2021), een reeks robots op sterk water, en begon aan het vooronderzoek van LIMP, een samenwerking met Prof. Geraint A. Wiggins (Computational Creativity) en Axiles Bionics (gerobotiseerde voet-protheses).

Meer info

Kwaad Bloed

Foto: Ugo Dehaes

In residentie Forced Labor: Arena

Hoewel artificiële mensen en mechanische automaten al sinds de oudheid bedacht en gemaakt worden, bestaat het woord robot nog maar 100 jaar. Ondertussen zijn robots alomtegenwoordig in onze maatschappij en wordt verwacht dat er tegen 2030 meer dan 800 miljoen jobs door hen overgenomen zullen worden.

Choreograaf Ugo Dehaes stelt deze evolutie in vraag door ze toe te passen binnen zijn eigen artistiek proces: hij onderzoekt hoe hij zijn dansers kan vervangen door robots en zichzelf door artificiële intelligentie.

Naar aanloop van de tafelvoorstelling Forced Labor (première in 2021) presenteert hij zijn robots in de vorm van een installatie-parcours. In kleine groepjes loop je langs verschillende robots die hard oefenen om danser te worden. Je ziet hoe de robots beter worden in hun bewegingen en je helpt hen om intelligenter te worden door ze zelf te besturen en te beoordelen. Je vangt een glimp op van een toekomstige wereld zonder menselijke lichamen. Maar is dat wel waar we naartoe willen?

project details

In residentie Forced Labor

Forced Labor is een dansvoorstelling met robots. Hoewel artificiële mensen en mechanische automaten al sinds de oudheid bedacht en gemaakt worden, bestaat het woord robot nog maar 100 jaar. Ondertussen zijn robots alomtegenwoordig in onze maatschappij en wordt verwacht dat er tegen 2030 meer dan 800 miljoen jobs door hen overgenomen zullen worden.

In Forced Labor stelt choreograaf Ugo Dehaes deze evolutie in vraag door ze toe te passen binnen zijn artistiek proces. Hij investeert in robotmateriaal en creëert een voorstelling waarin de menselijke artiesten vervangen worden door artificiële intelligentie en robots. Robots die altijd beschikbaar zijn, nooit moe worden en niet vergoed moeten worden.

De toeschouwers nemen plaats rond een grote tafel waarop zich een voorstelling met kleine, erg organisch-ogende robots ontrolt. Doorheen de voorstelling evolueren ze naar complexere machines. Van heel dichtbij maakt het publiek mee hoe robots ontstaan, evolueren, leren bewegen, zich organiseren en een dansvoorstelling ontwikkelen.

In Forced Labor vangen we een glimp op van een toekomstige wereld zonder menselijke lichamen. Maar is dat wel waar we naartoe willen?

project details

In residentie LIMP

LIMP is het derde luik in de reeks Forced Labor van choreograaf Ugo Dehaes. In de eerste twee werken ging Ugo op zoek naar manieren om zijn dansers te vervangen door robots en zichzelf door Artificiële Intelligentie. Het werk was een antwoord op de steeds grotere worden druk op, en besparingen binnen de kunsten. In LIMP onderzoekt Ugo hoe mens en technologie hand in hand kunnen gaan en elkaar kunnen versterken.

In deze solo wordt een geamputeerde danser uitgerust met een gerobotiseerde voetprothese, terwijl de choreograaf bijgestaan wordt door een intelligente en creatieve computer die mee de choreografie zal bedenken.

project details