Enkidu Khaled

Biografie

Enkidu Khaled is theatermaker en performer. Hij studeerde theater aan het Institute of Fine Arts in Bagdad en werkte ook aan verschillende stukken in Bagdad. Hij is recentelijk afgestudeerd aan de opleiding DasARts in Amsterdam. Sinds 2008 leeft en werkt hij in België als theatermaker en performer. Hier regisseerde hij ‘Gecrashed’ (2009-2010), ‘Kidnap’ (2011-2012) en ‘dreams of environment’ (2012-2013). Hij was er altijd in geïnteresseerd hoe een menselijk wezen door zijn context wordt gevormd, en hoe het zich tot zijn verleden, heden en mogelijke toekomsten verhoudt. In elk van zijn werken wil hij onderzoeken hoe elementen als maatschappij, opvoeding, godsdienst, politiek, cultuur en transformatie de aard en het gedrag van dit menselijk wezen beïnvloeden. In zijn werk gomt hij de lijn tussen het gebied van het theater en dat van de performance weg om tot nieuwe definities te komen, die tussen deze twee heen en terug bewegen.

Meer info

De Brakke Grond – Enkidu Khaled

Foto: Bas De Brouwer

In residentie Working Method

Enkidu Khaled maakte met Working Method een voorstelling met een unieke kijk op de vormen die publieksinteractie kan aannemen. Hij laat de voorstelling nooit volledig uit handen, maar slaagt erin het publiek te betrekken in het aanleren van een dramaturgische truc die tot eigenzinnige performancekunst kan leiden. Uiteenlopend refererend naar eigen oorlogstrauma’s en het eigen verlangen om betekenisvol theater te construeren, maakt hij zijn publiek medeplichtig aan het mijmeren over het belang van kunstuitdrukkingen en reflectie.

Wanneer we echter op het punt staan volledig mee te zijn met de voorgestelde werkmethode, slaat Enkidu Khaled de grond onder onze voeten weg en voelen we pas de gelaagde thematiek die in deze kunstenaar schuilt. Geloven we echt dat kunst de wereld kan redden? Hoe ben je als kunstenaar in staat onzekerheid te omarmen in plaats van het je te laten verlammen? En zoals in deze performance zo treffend wordt gezegd … Waarom gaat het denken zo traag en geweld zo snel?

project details

In residentie Museum of Fear

“Het probleem van de mensheid kan alleen worden opgelost door voortdurende angst.”
Hassan Blasim, Lijkententoonstelling

Angst is de motor van onze dagelijkse routine en gedragingen. Het is alomtegenwoordig in de media, in gesprekken, in opinies, in beleid. Politici gebruiken het om bestaande wetten aan te passen en nieuwe gestemd te krijgen. De media voeden de bestaande schrik voor de ‘Ander’. De meedogenloze uitkomst van dit mechanisme dat de menselijke angsten voedt, wordt overal zichtbaarder. In hoeverre is angst een natuurlijk mechanisme van zelfbeschermingof bepaald door onze ervaringen? Waar en wanneer verandert dit in een allesvernietigend monster?

Een collectie kortverhalen en de persoonlijke biografie van de Iraaks-Finse kunstenaar Hassan Blasim vormen het startpunt van Museum of Fear waarin theatermaker Enkidu Khaled de huidige notie van angst onderzoekt. Blasim wordt beschouwd als één van de belangrijkste hedendaagse Arabische auteurs. Ondanks hun leeftijdsverschil van 15 jaar zijn zowel Enkidu als Hassan artistiek gevormd door hun ervaring in een door oorlog verscheurd Irak en een vreedzaam, maar meer en meer verward en angstig Europa.

Enkidu Khaled omringt zich door ‘diverse’ makers. Auteur, regisseur en performer Joachim Robbrecht zet zelf projecten op vanuit zijn Sichting Showmachine en zoekt in alles een poëtisch engagement naar de wereld. Beeldend kunstenaar Stan Wannet is ook ingenieur. Zijn kunstwerken zijn een sterk staaltje artificiële intelligentie. Theatermaker Nele Verreecken verbindt fictie met realiteit.

project details

In residentie Bar by bar, night by night, story by story, onward!

Bar by bar, night by night, story by story, onward! baseert zich op Allah 99, Hassan Blasims brutale debuutroman waarin een schrijver de wereld afreist om de verhalen van 99 mensen uit het Midden-Oosten op te tekenen: een DJ die tijdens de bezetting van IS als dokter in een ziekenhuis werkte, een man die winst maakt met de verkoop van dode vliegen, een Iraakse taxichauffeur die maar blijft huilen terwijl hij allerlei soorten ziektes verzamelt.

Van de Youtube Man tot Ali Transistor: in elk verhaal schuilt het surreële in het reële, de banaliteit in de tragiek. Tussen bier zuipen, een blowjob en een autobom is het maar één stap. Wat is schijn, wat is echt? Het is precies die grens die Enkidu onderzoekt in deze Sheherazade-achtige verhalen marathon, waarin drie performers en een DJ in de huid en het hoofd kruipen van de romanpersonages.

Enkidu Khaled beweegt zich heen en weer tussen het Midden-Oosten en Europa. Hij gebruikt het theater om verhalen te vertellen die de clichés en fantasieën van beide werelden over elkaar uitdagen. Bar by bar, night by night, story by story, onward! vertrekt van een fascinatie voor eigentijdse storytelling als een middel om grip te krijgen op een versplinterde wereld.

project details

In residentie Donja Hota

“When life itself seems lunatic, who knows where madness lies? Perhaps to be too practical is madness. To surrender dreams — this may be madness. Too much sanity may be madness — and maddest of all: to see life as it is, and not as it should be!” – Miguel de Cervantes Saavedra, Don Quixote

Donja Hota vertrekt van het thema van universele opstand in tijden van sociale conflicten en reflecteert op de kracht van individuen om de maatschappij te veranderen.

Het begint met een collectief gecreëerd werk waarin het team van kunstenaars hun eigen biografisch materiaal ter discussie stelt. Tegelijkertijd onderzoeken ze het leven en werk van de gevierde en controversiële feministische activiste Nawal El Saadawi; en onderzoeken ze de klassieke ‘eerste roman’ van de westerse literatuur, Don Quichot.

Donja Hota wordt gecreëerd waar werkelijkheid en fictie door elkaar lopen, waar de held en antiheld botsen, en waar het persoonlijke en het politieke één worden.

Dit is een uitnodiging om te kijken naar het transformerende en koppige idealisme waardoor deze kunstenaars en hun fictieve creaties hun leven en dat van anderen veranderden. Het werk wordt gemaakt op een horizontale, collaboratieve manier, met transparantie ingebouwd in vorm en inhoud. Het is een kerndoel om een proces te ontwikkelen dat feministische principes in de praktijk brengt. Of, zoals Saadawi zou aanmoedigen: om niet alleen verbindingen te leggen door kunst te maken, maar ook om te organiseren, zich verheugend in de potentiële dreiging van collectieve actie.

project details