Wie niet horen wil moet voelen, zal dramaturg Sébastien Hendrickx gedacht hebben.  Met de performance The Good Life ontwikkelt hij zich van denker tot (artistiek) doener – al is dat te kort door de bocht, want Hendrickx schrok ook in zijn dramaturgencarrière bij kunstenaars als Benjamin Verdonck nooit terug voor veldwerk, en via zijn engagement voor Extinction Rebellion evenmin voor de activistische agitatie. Maar het is precies de onbestemde ruimte tussen denken (weten!) en doen (handelen!) die hij met zijn debuut als maker tracht aan te raken bij zijn publiek. Door datgene wat hij wil vertellen niet te vertellen, maar het invoelbaar te maken.

Lees de volledige recensie hier.