C-TAKT#7 dag 4 (10 september): Marcia Liu – Elisabeth Borgermans – Karel Tuytschaever
09.08.2021
C-TAKT#7 – Dag 4: programma – vrijdag 10 september
Marcia Liu – Dr. Strange Love II: How I Stop Thinking & Fall in Love with A Cat
Vrijdag 10 september 2021
19u30
C-mine
Wat betekent ‘falling in love with a cat’? Dat is de vraag die ik stel vanuit de levenservaring met een gedomesticeerd dier. Naast alle denkbeelden en redenen die ik op die liefde zou kunnen projecteren, raakt deze relatie me op de een of andere manier om de mogelijkheid te onderzoeken, om de exclusiviteit van de menselijke subjectiviteit te resetten en te beschouwen. Hoe dit “andere” wezen te ontmoeten, niet als eigenaar en huisdier, meester en slaaf, maar als voelende lichamen?
Het zet verschillende belichaamde reizen op gang waarbij ik mezelf als figuur onder verschillende gedomesticeerde omgevingen plaats, waar zowel menselijke als niet-menselijke dieren worden onderworpen. In mijn poging om te “deterritorialiseren”, en mislukte pogingen om een dier te worden, vond ik mijn lichaam verstrikt in ons verhaal en de geschiedenis van domesticatie, waar wildernis wordt vernederd, getemd, veroverd, gecontroleerd voor massaproductie of vervormd voor exotisme. In pogingen om de onuitputtelijke ander te ontmoeten, werd ik verstikt in een door mensen gemaakte steriele kooi.
In dit werk belichaam en visualiseer ik het rijk waar de kloof tussen menselijke en niet-menselijke lichamen gedefinieerd is als – er was eens, aan het begin van ons verhaal van domesticatie. hoe ontvouwt een vreemde liefde de voorwaarden voor empathische gevoeligheid, tussen en onder soorten? Door mijn groteske poging om mijn kat te ontmoeten, wil ik vensters openen voor wat verantwoordelijkheid kan betekenen in een wereld van verschillen.
“How to flourish together in difference without the telos of a final peace” – When Species Meet, Donna Haraway
Info & tickets via C-mine
Credits: Concept & Performance: Marcia Liu // Geluid & Beeld: Klaas Boelen // Geluidsonderzoek: Adrian Kurth // Design kubus & kostuums: Alessandro Licata // Dramaturgisch advies: Simon Baetens (workspacebrussels) // Extern oog & touring assistentie: Coral Ortegal // Residenties: CC Berchem, C-takt, Le BAMP, SummerStudios, Théâtre la Balsamine, Workspacebrussels // Coproductie: C-takt, Workspacebrussels // Ondersteuning: Le BAMP, Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) // Met dank aan: Erik Minnen, Xander Houben en het technisch team van Dommelhof voor de contructie van de kubus; Kosmonaut Productions; Les Moutons Bruxellois; Matthieu Virot voor electronische constructies; Marijn Ottenhof for sound editing; Stadhuis Genk. // Productie en logistieke assistentie door: True Blue asb
Elisabeth Borgermans – ZÄSUR
Vrijdag 10 september 2021
20u45
C-mine
ZÄSUR is een choreografische verkenning van verlangen en verlatenheid, muzikaal voortgestuwd door golven Mahler en Metal. Een vrouwelijke performer kijkt naar een ver en nabij verleden en gaat, in een zoektocht naar inzicht, in dialoog met o.a. Gustav Mahler, Friedrich Hölderlin, Rosa Luxemburg, Yvonne Rainer, Straub/Huillet en experimentele metal-genres. Terwijl ze in en uit de choreografische ruimte beweegt, wordt het publiek uitgenodigd haar te volgen in een labyrint van intensiteit en distantie, intieme én afstandelijke situaties. Ze vraagt zich daarbij steeds af: “Waarom liep het zo, en niet anders?”.
Esthetisch en artistiek vertrekpunt van ZÄSUR is de vraag: ‘Wat is de functie van een breuk, opgevat als een moment in een veranderingsproces?’ Breuken of verschuivingen manifesteren zich in de tijd; in een individu, in een geschiedenis, in een sociale of politieke context. Dansend en denkend via verschillende persoonlijke, artistieke en theoretische perspectieven, onderzoekt ZÄSUR daarmee welke mogelijke betekenissen, lichamelijke ervaringen, gevoelens en bewegingen de specifieke impact van een breuk met zich meebrengt. Zo ontstaat een kenmerkende en intrigerende bewegingstaal, laverend tussen esthetisch formalisme, precisie en brutaliteit.
Info & tickets via C-mine
Credits: Choreografie en uitvoering: Elisabeth Borgermans // Muzikale dramaturgie en montage: Alain Franco // Artistieke medewerking: Bryana Fritz, Thomas Vantuycom // Licht en techniek: Luc Schaltin // Zakelijke leiding en productie: Lenneke Rasschaert // Administratie: Kate Olsen // Productie: BAIKE // Coproductie: C-TAKT, DansBrabant, Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond, Perpodium // Partners: Cultuurhuis de Warande, GC De Kroon // Met de steun van de Vlaamse overheid, de Taxshelter van de Belgische Federale Overheid, de Vlaamse Gemeenschapscommissie // Met dank aan: JOJI INC, Walpurgis
Karel Tuytschaever – THE TRANSPARENT BODY (installatie)
Vrijdag 10 september 2021
doorlopend
C-mine
Over het portret dat in een breed aantal disciplines wordt gebruikt – theater, film en beeldende kunsten – zijn in historische kunstreflecties en -stromingen vele interpretaties verschenen. Het portret werd reeds herleid tot een genre, een format, een stijloefening, een afbeelding, een inbeelding, een verbeelding, een indruk, een afdruk, een representatie, een voorstelling, … .
Dit losgelaten, onderzoekt Karel Tuytschaever de weg naar het portretbeeld toe. Hij gebruikt het portret-maken als methode voor een tweejarig onderzoekproject, The transparent body. Zo wil hij met een open blik, met een achtergrond in de performatieve kunsten, inzichten krijgen in de manier waarop beeldend kunstenaars vandaag de dag naar lichamen kijken. Wat kan een portret vandaag de dag betekenen of mogelijk maken?
Er waren al twee delen in het proces. Een jaar lang stelde hij zijn lichaam ten dienste van de praktijk van portretmakers uit de 2D en 3D beeldende kunsten. Allemaal stelde hij hen dezelfde vraag: zou je een portret willen maken waarvan jij vindt dat dit een oprecht belichaamd portret is van mij, gezien door jouw ogen? Vervolgens maakt Karel nu zijn denken over een selectie van 36 ontmoetingen tussen hem en portretkunstenaars deelbaar in een immersieve installatie. 36 portretten uit het jaar dat hij 36 jaar is geworden.
Hierna neemt Karel al deze portretten als bronmateriaal om een jaar lang te focussen op het maken van een oprecht belichaamd zelfportret in de theatrale ruimte, zijn eerste soloperformance. Deze installatie is alvast de proloog.
