C-TAKT#3 – Dag 6: programma – 18 september

Fien Leysen – Wie we zijn

18 september 2019
20u15 C-mine

Een piloot. Een ruimtevaarder. Een grootvader.

In Wie We Zijn probeert Fien Leysen een antwoord te vinden op de vraag die in de titel luidt. Ze gaat op zoek naar wie ze is, in verhouding tot een ander, en tot zichzelf. Hoe veranderlijk is die identiteit, en hoe wankel soms.Wie We Zijn kijkt daarom ook naar waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan, en hoopt via een persoonlijke zoektocht antwoord te kunnen geven op universele vragen.

Op scène worden tekst en beeld afgewisseld. Gesprekken met een ruimtevaarder en haar eigen grootvader die piloot was, vormen een kader voor de zoektocht.

Nazanin Fakoor – Rainbow

18 september 2019
21u30 C-mine

In Rainbow gaat kunste­nares Nazanin Fakoor aan de slag met The Conference of the Birds, een literair meester­werk van de mystieke Perzische dichter Farid ud-Din Attar. In Attars verhaal zoeken duizenden vogels naar Simorgh, de mythische vogel die de waarheid symboli­seert. Na vele moeilijk­heden tijdens de reis bereiken slechts 30 vogels het doel. Pas dan beseffen ze dat ze zelf de Si (vertaald: 30) – morgh (vertaald: vogels) zijn.

Deze prachtige poëzie vormt de basis voor het libretto van Rainbow. De Iraanse componiste Aftab Darvishi (Tenso Young Composers Award 2016) maakt een nieuwe compositie, live uitgevoerd door het Swara Ensemble in een mobiele instal­latie die -letter­lijk- onze verschillen en meervou­dige identi­teiten weerspie­gelt. Op deze manier ‘reflec­teert’ Fakoor over de mythe van een eendui­dige nationale identi­teit en over de viering van het verschil.

In dit project bevraagt Nazanin Fakoor identi­teit in haar vele facetten. Onze “thuis”-cultuur is immers het resultaat is van oneindige interac­ties en ontmoe­tingen met andere samenle­vingen doorheen de geschie­denis. Nationale identi­teit is een mythe die de moderne wereld heeft geconstru­eerd.

De levens­loop van Nazanin Fakoor is daar een krachtig voorbeeld van. Ze werd in Iran geboren en kwam met haar ouders op haar 8 in Duitsland terecht. Daar assimi­leerde ze doorheen de jaren de Duitse cultuur en identi­teit. Later studeerde ze in Frankrijk en Brussel, waar ze nu ook woont. De vraag over identi­teit is een deel van haar identi­teit geworden.

Richard Wiesner – 28

18 september
Doorlopend op C-mine plein

Richard Wiesner, die we zouden kunnen omschrijven als een post-conceptuele beeldhouwer, is vooral geïnteresseerd in verbleekte en rottende objecten en symbolen die de werkelijke staat van ons heden tonen en bepalen.

Wiesner’s recente project, laconiek genaamd “28” volgens het aantal staten van de Europese Unie, bouwt voort op de essentie van veel van zijn eerdere werken: de lege hoogmoedigheid en absurditeit van de symbolen van ons gemeenschappelijk bestaan. Een eenvoudige installatie die met zijn geometrische raster lijkt op een moderne militaire begraafplaats, presenteert zonder enige bijschriften de tekst van alle 28 hymnes van EU-landen, allemaal vertaald in de taal van de huidige installatielocatie. De resulterende Babylonische spraakverwarring trekt ons ergens in de Middeleeuwen of de Romantiek: zonder zelfs maar te weten wiens volkslied het is, kunnen we ofwel vieringen van het mooiste land lezen of overdreven gebaren naar de omringende landen. Die 28 lofzangen herinneren ons er dus nog steeds aan dat onze individuele nationale geschiedenis veel ouder is en veel bloed, haat en grieven bevatten over de naties.

Wiesner transponeert daarom de huidige Europese situatie twee eeuwen achterlijk en laat de oorspronkelijke dromen, ambities en ambities van individuele Europese landen spreken over tijden, waarin de concepten land, taal en romantische schoonheid zich juist in dramatische omstandigheden hebben gevormd. Hoe kunnen we op zo’n basis een zinvolle multi-staat bouwen met een coherent programma en retoriek? Is de installatie van Wiesner een waarschuwing voor 19e-eeuwse geesten die nog steeds ons onvermijdelijk nationalistische onderbewustzijn beheersen? Of, integendeel, is het een minimalistisch kerkhof van de naties, die in de 21ste eeuw onvermijdelijk worden ondermijnd door de voortschrijdende globalisering en migratie? Wat betekenen al die oude woorden vandaag? Dat is wat iedereen zelf moet beantwoorden.

Lieke Benders – STIL.de mini-expo

18 september
Doorlopend te bezoeken tussen 19u30 & 21u30
C-mine Compressorenhal

Ontdek het STIL.project van Hoge Fronten/Lieke Benders. Vier jaar lang onderzoekt theatermaker Lieke Benders de stilte in al haar verschijningsvormen. Vanuit STIL.het lab in Klooster Wittem onderzoekt zij sinds 2017 samen met haar team het belang van stilte en stilstaan in een steeds roerigere maatschappij. Deze bevindingen ontwikkelen zich in performances en installaties die te zien zijn op diverse podia en festivals in Nederland en België. Het STIL.project groeit uit tot één groot finale museum in 2020.

STIL.de mini-expo biedt een overzicht van het STIL.project tot nu toe. Zo is er bijvoorbeeld een levensgrote stolp waarin je een wandeling maakt door de natuur, terwijl je zit, en kun je luisteren naar de bijzondere verzameling stiltes van de stiltecomponist.