Mesut Arslan, van Turkije naar Kunstenfestival 0090

DRIE jaar geleden begonnen enkele allochtone heerschappen vrij luidruchtig te dromen. Waarom kende men van hun cultuur alleen maar het volksdansen? Ze maakten toch ook kunst? Niet zelden speelt de cultuurbeleving van Allochtonië zich af in de luwte, ergens in een zaaltje bij de moskee. Nu en dan zijn er opstoten van openbaarheid en begeven de nieuwe Belgen zich in dichte drommen naar dezelfde zaal. In Antwerpen loopt het in het Hof Ter Lo regelmatig storm voor optredens van Turkse diva’s. En een paar weken geleden bleek de populaire film Hababam sinifi 3,5 zonder enige campagne een van de meest bekeken titels van het aanbod in Kinepolis te zijn.

Mesut Arslan (33) heeft het hele scala doorlopen: van voorstellingen die alleen de Turkse gemeenschap aanspraken tot het Kunstenfestival 0090, dat vandaag begint. Zijn ouders kwamen uit Joegoslavië, maar hij groeide op in het Turkse Izmir. Dertien jaar geleden nam hij een vliegtuig naar België. Alleen. Het treffendste beeld van de plaats waar hij terechtkwam, Hemiksem, was dat rond 19 uur een voor een de rolluiken naar beneden gingen. (…)

Lees het volledig artikel op De Standaard.

Geert Sels – Foto: WDK